ZUS RP-3B (archiwalny) Poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty (w wersji polsko-francuskiej)

 Prawo do świadczeń emerytalno-rentowych ustaje:

• gdy ustanie którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania tego prawa,
• ze śmiercią osoby uprawnionej.

Na żądanie organu rentowego emeryt lub rencista jest zobowiązany do potwierdzania własnoręcznym podpisem istnienia dalszego prawa do pobierania świadczeń określonych ustawą. W razie zaistnienia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających emerytowi lub renciście złożenie tego podpisu, istnienie dalszego prawa do pobierania świadczeń przez tego emeryta lub rencistę może potwierdzić własnoręcznym podpisem upoważniona osoba sprawująca faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą. Istnienie dalszego prawa do pobierania polskich świadczeń emerytalno-rentowych potwierdza wypełniony i podpisany własnoręcznie formularz "Poświadczenia życia i zamieszkania"

Własnoręczność podpisu emeryta lub rencisty zamieszkałego za granicą albo upoważnionej osoby sprawującej faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą, na poświadczeniu życia, potwierdza:

• przedstawiciel instytucji upoważnionej do dokonywania takich czynności zgodnie z wewnętrznymi przepisami obowiązującymi w państwie zamieszkania emeryta/rencisty/upoważnionej osoby sprawującej faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą, albo
• upoważniona osoba w polskiej placówce dyplomatycznej lub konsularnej.

Na podstawie art. 101 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do świadczeń ustaje:

1. gdy ustanie którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania tego prawa,
2. ze śmiercią osoby uprawnionej.